piątek, 28 grudnia 2012

Pamiętacie może?

Na zdjęciu widzimy Isabelle Caro, to francuska aktorka i fotomodelka. Od 13. roku życia cierpiała na anoreksję. W 2006 roku zapadła w śpiączkę, ważyła wtedy 25 kg (przy wzroście 165 cm). Kiedy wybudziła zaczęła zdecydowaną walkę z chorobą. Chciała skończyć studia aktorskie i w tym czasie dostała propozycję udziału w kampanii, której motywem była walka z anoreksją. Zgodziła się.
W ramach kampanii rozwieszono bilbordy podobne lub identyczne ze zdjęciem wyżej. Wystąpiła także w rozmowach w toku (jak ktoś znajdzie link, to chętnie wstawię). Ostatecznie, niestety, Isabelle nie wygrała z anoreksją. Zmarła w 2010 roku na skutek zwykłego przeziębienia...
Poniżej link do wywiadu z Francuzką.
Wywiad
I jeszcze link do bloga prowadzonego przez nią (niestety po francusku...)
Blog Isabelle Caro
Możliwe, że ciekawsze fragmenty przetłumaczę i wstawię jako oddzielne posty ;)

czwartek, 27 grudnia 2012

Co anoreksja robi z człowiekiem...

Sucha teoria - swoją drogą, ale mocniej zniechęcają tego typu rzeczy... To co widzicie po prawej stronie to zdjęcie Valerii Levitin, kiedy miała 19 lat.
Valeria urodziła się w Rosji, jednak kilka razy zmieniała miejsce zamieszkania i obecnie jest nim Monako. Początki jej dramatu widzimy już w dzieciństwie. Matka Valerii bała się by ta nie była otyła, do czego miała predyspozycje rodzinne. Dziewczyna bardzo często ważyła się, by bez przerwy kontrolować wagę, co nadzorowała jej matka.
Kiedy miała 16 lat przeprowadziła się do Chicago. Ważyła wtedy 60 kg, jednak presja otoczenia i chęć dopasowania się do nowych znajomych skierowała ją ku szybkiej utracie wagi.
To, niestety, nie był jedyny powód jej odchudzania. Chciała zostać modelką, ale zawsze słyszała, że powinna być chudsza. Czarę goryczy przepełnił jednak fakt, że koledzy którzy kiedyś powiedzieli, że mogą wygrać, kiedy umieszczą ''duży tyłek Valerii'' w bramce.

Kiedy miała 24 lata ważyła już tylko 38 kg. Aktualnie przy wzrośnie 176 cm waży 27 kg i wygląda tak jak na zdjęciu po lewej...
- Dostaję listy od kobiet, głównie w wieku około 20 lat, dla których jestem inspiracją. Pragnę podzielić się z nimi moją historią i zmienić sposób, w jaki postrzegają tę chorobę. Anoreksja sprawiła, że jestem samotna, nieatrakcyjna i odrażająca dla ludzi dookoła. – mówi
Valeria Levitin nie jest już wstanie przyjmować niektórych pokarmów tylko dlatego, że jej organizm już ich nie przyswaja. Taki problem ma nawet z chlebem...

Czy warto dopraszać się o taki los? Niektóre osoby dalej stawiają ją sobie jako wzór, tego jak powinny wyglądać...
Poniżej link do filmiku na youtube.com o tej kobiecie (niestety po angielsku :/ )
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=sz-nPMTXduo#!

wtorek, 25 grudnia 2012

Skutki anoreksji


Jak przeglądałam wcześniejsze posty, przy poście o anoreksji czegoś mi zabrakło- nie napisałam o skutkach, a to one mogą zniechęcić...

Z czysto naukowego punktu widzenia, anoreksja powoduje takie zaburzenia somatyczne jak:
- wychudzenie i wyniszczenie organizmu
- w ośrodkowym układzie nerwowym m.in.: zaniki korowe, apatia, zanik istoty białej, trudności w koncentracji, napady padaczkowe
- w układzie krążenia m.in. : zaburzenia rytmu serca, spadek ciśnienia tętniczego, sinica
- w układzie kostnym m.in.: osteoporoza, podatność na złamania kości, zahamowanie wzrostu
- w narządach związanych z rozrodem doprowadzają do zahamowania rozwoju psychoseksualnego i zaniku miesiączki ( po długotrwałym zaniku miesiączki można spodziewać się bezpłodności) => ten punkt łatwo zrozumieć, kiedy wie się o jednej rzeczy. Kiedy organizm wyczerpuje zapasy energetyczne zaczyna zjadać sam siebie. Zaczyna w tym wypadku od ''zjadania'' narządów rozrodczych, które są w takiej sytuacji najmniej potrzebne...
- w układzie krwiotwórczym m.in. : anemia
- w układzie pokarmowym ( bóle brzucha, wzdęcia itp... oraz przedłużone opróżnianie żołądka)
- w układzie moczowym powoduje spadek filtracji kłębkowej  i kamicę nerkową
- w obrębie skóry i jej wytworów, czyli lanugo ( owłosienie ciała, które => według pl.wikipedia.org -jest objawem nadmiernego wychudzenia ciała (obecnie głównie spowodowanego anoreksją). Poprzez lanugo organizm próbuje zastąpić utratę chroniącej przed zimnem warstwy tłuszczu podskórnego), zajady, suchość skóry i łamliwość paznokci.
Takich powikłań jest jeszcze sporo, ale te są najbardziej znaczące.
Na zakończenie mogę polecić Wam do obejrzenia film, w którym znaczącym problemem w życiu głównej bohaterki jest właśnie anoreksja, czyli Umrzeć dla tańca. Może kiedyś poruszę jego temat... ;)

Dekalog anorektyczki

1. Jeśli nie jesteś chuda, nie jesteś atrakcyjna.
2. Bycie chudą jest ważniejsze od bycia zdrową.
3. Noś odpowiednie ubrania, obetnij włosy, głodź się, żeby wyglądać jeszcze chudziej.
4. Jedz tylko z poczuciem winy.
5. Jeśli zjesz coś, będziesz musiała się za to ukarać.
6. Musisz liczyć kalorie i odpowiednio ograniczać jedzenie.
7. To, co mówi waga jest święte.
8. Tracenie na wadze jest dobre, a przybieranie na wadze- złe.
9. Nie da się być zbyt chudym.
10. Niejedzenie i bycie chudą są oznaką siły woli i sukcesu.

Kto chciałby trzymać się powyższych zasad? Chyba nikt. Wszystkie opierają się na osiągnięciu jak najmniejszej wagi, dla osób z anoreksją właśnie to jest najważniejsze...
To właśnie jest jeden z podstawowych kryteriów rozróżnienia zaburzeń odżywiania od zwykłej chudości. Chudości 'lansowanej' przez współczesne media. Ktoś jest szczupły - jest też piękny, ale tu wkradają się osoby typu Adele. Dla niej nie jest tak ważna waga, ona chce tworzyć i za to ją cenie. Czy jej śladami nie może pójść cały show business? Oczywiście nie chcę tu zachęcać do nadwagi czy innych takich. Uważam, że tu trzeba znaleźć złoty środek, bo czy ktoś uważa, że Kate Upton jest gruba? Chyba tylko jej koleżanki z branży, nazywały ją 'grubą świnią' ...
Kiedy wcześniej wymieniony show business zmieni nastawienie, automatycznie problem się zmniejszy. Dlaczego? Bo wystające kości przestaną być modne...

Na zakończenie wersja zasad anorektyczek z forum. Niestety z kilkoma punktami dodatkowymi...
http://www.ana4ever.fora.pl/teksty,6/dekalog-anoreksji,6.html



poniedziałek, 3 grudnia 2012

Bulimia

Ładne ząbki, prawda? Może zaraz domyślicie się dlaczego takie są....

Jak wspomniałam w poprzednim poście najmniejszy jest poziom wiedzy dotyczącej właśnie bulimii, więc dziś coś na ten temat.

Bulimię (w przeciwieństwie do anoreksji) nazywamy żarłocznością psychiczną. Sama nazwa pochodzi od słowa bulimis, które dosłownie oznacza byczy głód [bous-byk, limos-głód]. Współcześnie często mówi się o wilczym głodzie, ale obie nazwy podpowiadają nam czym jest ta choroba. Bulimia rozpoznajemy u osób, które:
1) miewają napady obżarstwa (o chorobie mówimy gdy występują częściej niż 2 razy w tygodniu), a po nich koniecznie chcą pozbyć się pokarmu z organizmu [==> wymiotując, zażywając środki przeczyszczające etc.] == > typ przeczyszczający
2) stosują ścisłą dietę, ograniczają do minimum spożywanie pokarmów, wykonują wyczerpujące ćwiczenia fizyczne == > typ nieprzeczyszczający

Jakie mogą być przyczyny?
- brak samoakceptacji
- uszkodzenie ośrodka sytości w mózgu
- stresujące wydarzenie życiowe
Osoby podatne na bulimię stawiają sobie zbyt wysoko poprzeczkę i obwiniają się, gdy nie mogą jej pokonać, mają przy tym zwykle zaburzony obraz własnej osoby.

Jakie są skutki bulimii (somatyczne )?
- obrzęk ślinianek
- uszkodzenie szkliwa (tu odsyłam do zdjęcia)
- upośledzenie wchłaniania witamin i mikroelementów
- możliwa perforacja żołądka ( po prostu pęknięcie po przejedzeniu)
- wrzody żołądka
- problemy z miesiączką ( u kobiet, ale to choroba zazwyczaj występująca tylko u nich)
- zmniejszenie/zanik popędu seksualnego
Do tego dochodzi ból i pieczenie po wymiotach, którego chyba każdy z nas kiedyś doświadczył.

Czy warto z tym zaczynać? Według mnie nie, ale może to tylko moje zdanie....

niedziela, 2 grudnia 2012

Ankieta - c.d.

Dziś udało mi się przejrzeć kolejną część ankiety:
Oto pytania (po znaku # dziwne odpowiedzi): 

7. Jaki procent młodych ludzi Twoim zdaniem choruje na bulimie?

a) 10%<== poprawna odpowiedź
b) 42%
c) 75%
d) 31% 
Czy ktoś zauważył sformułowania ''Twoim zdaniem"? O to właśnie chodziło w tym pytaniu o osobiste szacowanie. Sprawdzając to pytanie doszłam do wniosku, że mało kto potrafi zinterpretować skalę problemu. Większość odpowiadających zaznaczało odpowiedzi b) 42% i d) 31%.

8. Co Twoim zdaniem doprowadza do:

anoreksji: ......................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................
bulimii: ......................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................
Tutaj do najlepszych odpowiedzi należały takie jak:
anoreksja i bulimia=> błędna samoocena, kanon piękna XXI wieku, modelki, bardzo chude osoby
brak akceptacji otoczenia, wyśmiewanie osoby otyłej, kompleksy, mała pewność siebie.
Niestety było też sporo typu ''nie wiem'' :(
#do bulimii=> palce w gardle
kebab
# do anoreksji=> nadmierne pochłanianie niezdrowego jedzenia

9. Jakie są skutki bulimii?
a) Brak apetytu
b) Zmuszanie organizmu do wymiotów <==
c) Wysoka samoocena
d) Wszystkie są prawdziwe
Wiele osób zaznaczało odpowiedź b) lub d), tylko kilka razy ( ok. 6) natknęłam się na zaznaczenie c). Myślę , że jest to dość klarowne pytanie.

10. Czy w Twoim otoczeniu są osoby chorujące na jedną z tych chorób?
a) Tak
b) Nie
c) Jestem jedną z nich
Nikt nie zaznaczył odpowiedzi c), co bardzo mnie cieszy. Jedyne przypadki zaznaczenia a) były u osób, które błędnie określały te choroby (przykładowo bulimia to synonim otyłości...). 
#Dopisana odpowiedź d) Jestem burakiem.

11. Czy myślisz, że grozi Ci jedna z tych chorób?
a) Tak, anoreksja
b) Tak, bulimia
c) Żadna z nich
Tylko w jednym przypadku ktoś zaznaczył b), dwa razy widziałam odpowiedź a), a w kilku była dopisana odpowiedź d) Może.

12. Jak postrzegasz człowieka chorującego na anoreksję, czy bulimie?
......................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................
"Jako osobę zagubioną, która nie potrafi docenić swego ciała." --> ta odpowiedź podobała mi się najbardziej jednak są też takie :
'' Jak każdego innego człowieka, który ma problem o podłożu psychicznym, nie odrzucam go"
"Człowiek, który potrzebuje pomocy"


Podsumowując dochodzę do wniosku, że planowana przez nas akcja w szkole ma coraz większy sens. Poziom wiedzy moich rówieśników jest przeciętny, a powinien być lepszy. Najwięcej problemów zauważyłam przy bulimii, dlatego w najbliższym czasie napiszę coś o niej. :)